Accessibility tools panel
X

Jak odkryć wewnętrzne dziecko? Jak z nim pracować?

Koncepcja wewnętrznego dziecka, która od lat zyskuje na popularności w psychologii, staje się często drogą do zrozumienia nie tylko naszych emocji, ale także sposobu, w jaki funkcjonujemy w dorosłym życiu. Jak odkryć swoje wewnętrzne dziecko, które może kryć się za murami ochronnymi dorosłości? Jak nawiązać z nim kontakt, aby uzdrowić rany przeszłości i przekształcić niesprzyjające schematy zachowań w zdrowe, dorosłe reakcje?

Co to jest dziecko wewnętrzne?

Wewnętrzne dziecko – w psychologii to pojęcie często funkcjonuje jako metafora reprezentująca wewnętrzną, emocjonalną i spontaniczną część osobowości człowieka. Wewnętrzne dziecko to także symbol pierwotnych emocji, pragnień oraz niezaspokojonych potrzeb z dzieciństwa. Każdy z nas nosi w sobie wewnętrzne dziecko, które w różnych sytuacjach reaguje na świat, wykorzystując schematy zachowań nabyte w młodości. Dzieciństwo to okres, w którym kształtują się nasze pierwsze doświadczenia i emocje, które mogą być zarówno radosne, jak i traumatyczne (zobacz: Dziecko Cienia i Dziecko Słońca). To właśnie w tym czasie uczymy się, jak funkcjonować w społeczeństwie i radzić sobie z trudnościami lub niezaspokojonymi potrzebami psychicznymi. Dlatego też często praca z wewnętrznym dzieckiem i terapia jest tak ważna – pomaga zrozumieć, dlaczego w dorosłym życiu powtarzamy pewne schematy, które mogą m.in. ograniczać naszą zdolność do nawiązywania zdrowych relacji czy radzenia sobie z emocjami. W kontekście psychoterapii, wewnętrzne dziecko i kontakt z nim umożliwia przepracowanie dawnych ran oraz odnalezienie utraconych zasobów, takich jak radość, spontaniczność i kreatywność. Zrozumienie tej koncepcji to pierwszy krok w kierunku uzdrowienia oraz osobistego rozwoju.

Jak skontaktować się z wewnętrznym dzieckiem?

Czy pamiętasz, jak to jest być dzieckiem? Czasem wystarczy chwilka, aby przypomnieć sobie zapach świeżo skoszonej trawy, dźwięk śmiechu na placu zabaw czy radość z budowania najpiękniejszego zamku z piasku. Ale dzieciństwo to nie tylko beztroskie chwile. Wiele z nas musiało zmagać się z trudnościami, które kształtowały nasze postrzeganie siebie i otaczającego nas świata. A więc jak pracować z wewnętrznym dzieckiem? Pierwszym krokiem jest zatrzymanie się na chwilę i uważne przyjrzenie się swoim emocjom. Często przywołanie wspomnień z dzieciństwa, zarówno tych radosnych, jak i bolesnych, może być kluczem do nawiązania głębszej relacji z tą częścią nas samych. Jak rozmawiać z wewnętrznym dzieckiem? Zacznij od zastanowienia się nad swoimi doświadczeniami z dzieciństwa. Jakie były Twoje największe radości, a jakie smutki? Jakie zachowania musiałeś przyjąć, aby przetrwać trudne momenty? Uświadomienie sobie tych faktów pozwala zrozumieć, dlaczego reagujesz w określony sposób jako dorosły. Spróbuj wyobrazić sobie, jak wyglądałoby Twoje życie, gdybyś mógł zadać wewnętrznemu dziecku pytania: Czego potrzebowałeś w trudnych chwilach? Co czułeś, gdy działo się coś złego? Jakie były Twoje największe marzenia? Jak mogłoby wyglądać Twoje życie, gdybyś mógł bez obaw wyrażać swoje emocje? Możesz także spróbować technik, takich jak pisanie listów do swojego wewnętrznego dziecka lub tworzenie wizualizacji, które pomogą Ci poczuć się w bezpiecznym miejscu, gdzie możesz otworzyć się na swoje potrzeby i pragnienia. Ważne jest, aby dać sobie przestrzeń na uznanie swoich emocji i potrzeb, nawet jeśli są one trudne do zaakceptowania.

wewnetrzne dziecko2

Jak zadbać o wewnętrzne dziecko?

Pamiętaj, że nie musisz przechodzić przez to samodzielnie. Jeśli czujesz, że potrzebujesz wsparcia, warto skorzystać z pomocy psychoterapeuty, który wskaże Ci, jak odkryć i jak uzdrowić wewnętrzne dziecko. Odwiedź Dolnośląskie Centrum Psychiatrii i Psychoterapii, a terapeuta może poprowadzić Cię przez proces odkrywania emocji, które mogą tkwić w Tobie od lat, a także nauczyć skutecznych strategii radzenia sobie z nimi. Aby zadbać o Twoje wewnętrzne dziecko, w codziennym życiu staraj się być uważny na swoje emocje i reakcje. Kiedy czujesz, że „odzywa się” ono (np. w sytuacjach mocno stresujących, zatrzymaj się na moment i zadaj sobie pytanie: „Co czuje moje wewnętrzne dziecko w tej chwili?”. Pomyśl, że teraz jesteś już dorosły, że ta sytuacja z pewnością różni się od tych, których doświadczyłeś w przeszłości, więc teraz nie musisz się bać, jesteś bezpieczny i możesz zacząć reagować już nieco inaczej. Sprawdź też artykuł, który opisuje popularne mechanizmy obronne.

Odkryj swoje wewnętrzne dziecko

Odkrywając powoli tę część siebie, pamiętaj, że kontakt z Twoim wewnętrznym dzieckiem otwiera nas na tę część psychiki, która jest bardzo delikatna i wrażliwa. W zależności od tego, jakie mamy za sobą doświadczenia, ta część może być albo źródłem głębokich uniesień, ale może być powiązana z niewyrażonym dotąd bólem i bardzo trudnymi emocjami. Zadbanie o wewnętrzne dziecko to pracochłonny proces, która może wymagać wiele czasu, niekiedy łez i sporej cierpliwości. Ważne jest jednak, aby podchodzić do tego wszystkiego z otwartością i zrozumieniem, że każdy krok w kierunku zrozumienia siebie i swoich reakcji jest bardzo ważny. Jeśli potrzebujesz konsultacji, odezwij się do nas. Jesteśmy tu dla Ciebie.

Zobacz także

Czy afirmacje mają zastosowanie w psychologii?

Afirmacje to krótkie, pozytywne twierdzenia, które mają na celu wzmacnianie poczucia własnej wartości, redukcję stresu i zmianę sposobu myślenia. W ostatnich latach afirmacje stały się niezwykle ...
więcej »

Krytyka konstruktywna a destruktywna. Czym się różnią?

Krytyka to część naszego życia – pojawia się w pracy, w relacjach, a nawet w naszym własnym dialogu wewnętrznym. Może być motywująca i pomagać w rozwoju, ...
więcej »

Samoakceptacja. Jak zaakceptować siebie? Porady i ćwiczenia

Czy kiedykolwiek czułeś, że jesteś swoim najbardziej surowym krytykiem? Choć inni dostrzegają w Tobie zalety, Ty widzisz głównie niedoskonałości? Samoakceptacja to nie tylko modny termin, ale ...
więcej »

Jak pomóc dziecku radzić sobie ze stresem szkolnym?

Stres w szkole może mieć różne oblicza. Napięcie przed klasówką, lęk przed publicznym wystąpieniem, presja ocen czy trudności w relacjach rówieśniczych – to tylko niektóre z ...
więcej »

Granice w psychologii. Stawianie zdrowych granic osobistych

Granice osobiste to fundament dobrostanu psychicznego. Są jak niewidzialne ogrodzenie – jeśli ich nie mamy lub są zbyt słabe, inni mogą swobodnie wchodzić w naszą przestrzeń, ...
więcej »

Co to jest inteligencja emocjonalna i jak ją rozwijać?

Wysoka inteligencja emocjonalna to więcej niż umiejętność rozpoznawania własnych uczuć – to także sztuka efektywnego reagowania na emocje innych i podejmowania świadomych decyzji w sytuacjach pełnych ...
więcej »

Zielone flagi w związku. Po czym poznać zdrowy związek?

W czasach, gdy czerwone flagi w relacjach są gorąco omawiane w wielu wpisach i w mediach społecznościowych, warto skierować uwagę na coś bardziej pozytywnego – zielone ...
więcej »

Neurotypowość, neuroatypowość, neuroróżnorodność? Co to znaczy?

Dziś coraz większą wagę przykłada się do akceptacji różnorodności, także tej w kontekście funkcjonowania ludzkiego mózgu. Pojęcia takie jak neurotypowość, neuroatypowość czy neuroróżnorodność stają się nie ...
więcej »

Proszę obrócić urządzenie