Accessibility tools panel
X

Dziecko a śmierć rodzica

Jak pomóc dziecku poradzić sobie ze śmiercią rodzica? Co zrobić, aby w tym trudnym okresie być dla niego jak najlepszym oparciem? Jak się zachować, co mówić i gdzie szukać ewentualnej pomocy? Przeczytaj ten artykuł i poznaj odpowiedzi na wszystkie te pytania.

Dziecko a śmierć rodzica

Śmierć bliskiej osoby to bardzo trudne doświadczenie dla każdego człowieka. Jeżeli śmierć rodzica musi przeżyć małe dziecko, trzeba zapewnić maluchowi odpowiednie wsparcie i pomoc, aby jak najbardziej ułatwić mu przejście przez to traumatyczne wydarzenie. Trzeba zdawać sobie sprawę, że dziecko w swój własny, indywidualny sposób będzie przeżywało żal, a czasem strach i osamotnienie. Może zamknąć się w sobie lub zwracać na siebie uwagę dorosłych i rówieśników. Może przejść ze śmiercią bliskiej osoby do porządku dziennego lub też długo nie godzić się z tym, że już jej nie ma. Trzeba być przygotowanym na różne reakcje malucha. Co jako rodzic lub opiekun możesz zrobić dla dziecka? Poniżej przedstawiamy jak pomóc dziecku poradzić sobie ze śmiercią rodzica i co w zachowaniu dziecka może być sygnałem alarmowym.

Strata rodzica – pomoc dla dziecka

Po traumatycznym przeżyciu, dziecko szczególnie będzie wymagać Twojego wsparcia i uwagi. Jak pomóc dziecku poradzić sobie ze śmiercią rodzica?

  • Zwróć uwagę czy dziecko nie obwinia się za śmierć bliskiej osoby i poświęć mu w pierwszych miesiącach po stracie więcej czasu.
  • Jeśli jako opiekun dziecka także mocno przeżywasz żałobę, postaraj się odnaleźć kogoś, kto pomoże Ci w opiece nad maluchem i odciąży Cię nieco w wypełnianiu codziennych obowiązków.
  • Zawiadom także nauczycieli dziecka w przedszkolu lub szkole, do której uczęszcza. Pedagodzy muszą mieć na uwadze, że maluch przeżywa teraz trudny czas i może mieć problemy ze skupieniem się na lekcji. Bądź w kontakcie z nauczycielami i dopytuj o zachowanie dziecka w szkole. Sprawdzaj, czy nie dzieje się nic niepokojącego. Pozwól też maluchowi na swobodne zadawanie pytań.
  • Bądź cierpliwy i wyrozumiały. Postaraj się lepiej zrozumieć mu czym jest śmierć. W razie potrzeby, możesz zachęcić pociechę do dyskusji, sam wyrażając swoje uczucia.
  • Oprócz tego zadbaj o to, aby nie zaburzyć mocno codziennej rutyny dziecka. To zapewnia mu poczucie bezpieczeństwa. Postaraj się, aby godziny snu, posiłków i innych czynności pozostały bez zmian.
  • Wsparcie dziecka to też Twoja obecność i czułość. Przytulaj dziecko, jeśli tego potrzebuje lub zostaw mu nieco przestrzeni. Obserwuj, co będzie dla niego w tym czasie najlepsze.
  • Nie zmuszaj dziecka do chodzenia na cmentarz i nie zakazuj mu zabawy z rówieśnikami w okresie żałoby. Pozwól mu uwalniać trudne emocje.
  • Nie denerwuj się, jeśli w zabawach lub rysunkach dziecka pojawią się trumny, groby, wieńce i zmarła osoba. Niektóre dzieci w ten sposób przeżywają śmierć rodzica.

Śmierć rodzica – psycholog

Czy dziecko po śmierci rodzica zawsze powinno udać się na konsultacje psychologiczne? Nie zawsze. W SUPER-ego zawsze tłumaczymy, że to zupełnie naturalne, że dziecko będzie odczuwało smutek i na swój sposób przeżywało śmierć rodzica. Dlatego na pewno należy się wstrzymać z decyzją o skierowaniu go do terapeuty i nie podejmować jej na krótko po tym trudnym wydarzeniu. Ważne jest wówczas odpowiednie wsparcie dziecka. Gdy okres żałoby minie, dziecko odzyska siły i powinno na nowo wrócić do rzeczywistości. Jeżeli jednak od śmierci rodzica minęło już sporo czasu (np. kilka miesięcy), a Ty nie wiesz jak pomóc dziecku, które zachowuje się w nieprawidłowy sposób, możesz umówić je do specjalisty. Wówczas psycholog dziecięcy pomoże rozwiązać wszystkie niepokojące kwestie i wesprzeć malucha w tym trudnym czasie.

Niepokojące symptomy

Co powinno szczególnie zwrócić Twoją uwagę w zachowaniu dziecka i skłonić Cię do rozważenia terapii psychologicznej? Sygnałem alarmującym będzie utrzymywanie się nieprawidłowości w reakcjach czy sposobie bycia dziecka przez kilka miesięcy od śmierci rodzica. Może to być m.in.:

  • udawanie, że nic się nie stało,
  • głośna krytyka siebie,
  • agresja,
  • bezsenność,
  • obojętność,
  • brak zainteresowania swoim wyglądem,
  • unikanie kontaktów z innymi,
  • osłabienie, zmęczenie lub brak apetytu.

Jeżeli nie jesteś pewien co robić, skontaktuj się z poradnią SUPER-ego, podpowiemy Ci co będzie najlepszym rozwiązaniem i jak się zachować w danej sytuacji.

Zobacz także

Samoakceptacja. Jak zaakceptować siebie? Porady i ćwiczenia

Czy kiedykolwiek czułeś, że jesteś swoim najbardziej surowym krytykiem? Choć inni dostrzegają w Tobie zalety, Ty widzisz głównie niedoskonałości? Samoakceptacja to nie tylko modny termin, ale ...
więcej »

Jak pomóc dziecku radzić sobie ze stresem szkolnym?

Stres w szkole może mieć różne oblicza. Napięcie przed klasówką, lęk przed publicznym wystąpieniem, presja ocen czy trudności w relacjach rówieśniczych – to tylko niektóre z ...
więcej »

Granice w psychologii. Stawianie zdrowych granic osobistych

Granice osobiste to fundament dobrostanu psychicznego. Są jak niewidzialne ogrodzenie – jeśli ich nie mamy lub są zbyt słabe, inni mogą swobodnie wchodzić w naszą przestrzeń, ...
więcej »

Co to jest inteligencja emocjonalna i jak ją rozwijać?

Wysoka inteligencja emocjonalna to więcej niż umiejętność rozpoznawania własnych uczuć – to także sztuka efektywnego reagowania na emocje innych i podejmowania świadomych decyzji w sytuacjach pełnych ...
więcej »

Zielone flagi w związku. Po czym poznać zdrowy związek?

W czasach, gdy czerwone flagi w relacjach są gorąco omawiane w wielu wpisach i w mediach społecznościowych, warto skierować uwagę na coś bardziej pozytywnego – zielone ...
więcej »

Na czym polega toksyczny związek i jak się z niego uwolnić?

Toksyczny związek to relacja, która zamiast dawać wsparcie, niszczy poczucie własnej wartości, izoluje i pozostawia emocjonalne rany. W tym artykule wyjaśniamy, na czym polega toksyczny związek, ...
więcej »

Neurotypowość, neuroatypowość, neuroróżnorodność? Co to znaczy?

Dziś coraz większą wagę przykłada się do akceptacji różnorodności, także tej w kontekście funkcjonowania ludzkiego mózgu. Pojęcia takie jak neurotypowość, neuroatypowość czy neuroróżnorodność stają się nie ...
więcej »

Jak wygląda toksyczna kobiecość?

Czy kobiecość może być przerysowana i krzywdząca? Jak wpływa na społeczne role? W tym artykule przyjrzymy się temu, czym jest toksyczna kobiecość, skąd się bierze i ...
więcej »

Proszę obrócić urządzenie