Accessibility tools panel
X

FAQ


Rzeczywiście czasami bardzo trudno samemu to określić, dlatego w naszym Centrum wprowadziliśmy łączoną konsultację psychologiczno-psychiatryczną, gdzie Klient w ciągu godziny ma możliwość spotkać się zarówno z psychologiem/terapeutą jak i z psychiatrą. Po takiej konsultacji możliwe jest ustalenie jaka forma terapii na ten moment będzie najbardziej wskazana.

Warunkiem wstępnym do korzystania z psychoterapii jest odczuwane cierpienie psychiczne. Każdy człowiek w historii swojego życia musi doświadczyć, chociażby przemijająco, zaburzeń funkcjonowania psychicznego, z bardzo różnych powodów. Czy to w postaci lęku, smutku, braku zainteresowania otoczeniem, czy też w postaci zaburzeń funkcjonowania w swoim środowisku, tj. w pracy, rodzinie, grupie rówieśniczej.

Często sam, bez pomocy specjalisty, a jedynie przy wsparciu kogoś bliskiego potrafi po pewnym czasie uporać się z trudnościami i powrócić do normalnego funkcjonowania.

Bywa jednak i tak, że uraz psychiczny jest zbyt silny (gwałt, przemoc, wypadek, śmierć bliskiej osoby), albo mimo, iż nie tak silny, to jednak długotrwały (wieloletnie poczucie bycia poniżanym, czy niedocenianym przez któregoś z rodziców, partnera, szefa, poczucie odrzucenia, bycia niechcianym, niepotrzebnym, itd.). Urazom takim może również towarzyszyć poczucie totalnego osamotnienia na skutek braku zrozumienia i wsparcia ze strony kogoś bliskiego. Możliwa jest również sytuacja, iż pomimo otrzymania wsparcia, cierpienie psychiczne się pojawia i – co gorsze – nie ustępuje.

W takich przypadkach potrzebna jest profesjonalna pomoc psychologiczna i psychiatryczna. Często bowiem leczenie farmakologiczne stosowane przez psychiatrę stanowi warunek wstępny i przygotowanie do psychoterapii, czy też innej formy pomocy psychologicznej.

Aby jednak podjąć psychoterapię konieczna jest własna motywacja pacjenta. Oznacza to, iż dla powodzenia procesu psychoterapeutycznego niezbędne jest odczuwanie przez pacjenta potrzeby i chęci dokonania zmiany w swoim życiu. Motywacja pacjenta daje ogromne szanse na powodzenie psychoterapii, nawet w tych przypadkach, które wydają się bardzo trudne lub beznadziejne.

Podsumowując, do terapii powinny zgłaszać się przede wszystkim osoby odczuwające cierpienie psychiczne, z którym nie są sobie w stanie samodzielnie poradzić.
Ponadto należy również podkreślić, że psychoterapia jest nie tylko metodą leczenia, ale również samorozwoju. Warto, aby zgłaszały się na nią także osoby odczuwające chęć rozwoju osobistego i poznania siebie, nie akceptujące siebie lub swojego funkcjonowania społecznego, a przede wszystkim posiadające motywację do wprowadzania zmiany w swoim życiu, przy współpracy terapeuty.

Jeśli tego wymaga sytuacja danej osoby, to zdecydowanie tak. Czasami takie dwutorowe leczenie, czyli farmakoterapia i psychoterapia gwarantuje najlepsze efekty.

Na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. To zależy przede wszystkim od zakresu problemu, jego głębokości i indywidualnych potrzeb Klienta. Obie formy terapii są równie skuteczne, a ich efektywność będzie zależała głównie od przemyślanego wyboru. Warto zatem, w przypadku wątpliwości zgłosić się na konsultację do psychologa.

Najkrócej ujmując temat – czasem trwania. Choć zawsze jest to kwestia bardzo indywidualna, to terapie długoterminowe zazwyczaj trwają od roku do trzech lat. Przykładem może być terapia w paradygmacie psychodynamicznym. Natomiast terapie krótkoterminowe zamykają się w obszarze 10 do 15 sesji, formą takiej psychoterapii jest terapia w nurcie ericsonowskim.

W naszym Centrum nie praktykujemy takiej formy psychoterapii. Uważamy, że w tej formie leczenia jaką jest psychoterapia osobisty kontakt i więź z terapeutą jest jednym z najistotniejszych czynników leczących. A tego nie zastąpi nawet najbardziej profesjonalny kontakt internetowy.

Nie, psycholodzy mają wykształcenie uniwersyteckie a nie medyczne. Nie są lekarzami medycyny i nie mają prawa wypisywania recept. Mogą to zrobić jedynie dyplomowani lekarze, jeśli chodzi o środki działające w obszarze psychiki, najlepiej udać się do specjalisty, czyli lekarza psychiatry.

Nie, psycholodzy mają wykształcenie uniwersyteckie a nie medyczne. Nie są lekarzami medycyny i nie mają prawa wypisywania zwolnień.

Zarówno psycholodzy jak i psychiatrzy wystawiają różnego rodzaju opinie, diagnozy i zaświadczenia, które są wymagane przez organy państwowe. Zakres tych dokumentów określają wymagania organów państwowych lub potrzeby samych Klientów. Warto dodać, że sądy często same wyznaczają specjalistów z list biegłych sądowych.

Dla psychologa jest bardzo ważne wysłuchanie zarówno dziecka jak i rodzica, tak by jak najlepiej zdefiniować problem i zaproponować jak najlepszą formę pomocy. Jednak, gdy dziecko jest małe, poniżej 5 roku życia, warto przyjść samemu na pierwszą konsultację, gdyż wywiad z rodzicem zajmuje zazwyczaj większość czasu i dla małego dziecka może to być nużące. Z kolei następna wizyta będzie mogła być już w całości poświęcona dziecku. Czasami po takiej konsultacji okazuje się, że nie ma potrzeby wizyty samego dziecka u psychologa

Zwykle terapia rozpoczyna się kilkoma sesjami wstępnymi, podczas których ustalane są wszystkie warunki terapii, oczekiwania Klienta, jest to również czas na podjęcie decyzji, czy ten terapeuta i ta forma terapii jest dla danej osoby odpowiednia. Jeśli nie, to na tym etapie można zakończyć spotkania.
Natomiast jeśli terapia trwa już jakiś czas, to ze względu na zjawiska, które zachodzą w procesie terapeutycznym, warto przedyskutować z terapeutą swoje wątpliwości i brak zadowolenia z terapii. Zrywanie kontaktu terapeutycznego z sesji na sesję może mieć negatywne skutki.


Proszę obrócić urządzenie